วันอาทิตย์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2554

ได้เวลาจาก

ผมเพิ่งสูญเสียของสำคัญไป สำคัญมากด้วย อยู่ด้วยกันมานาน ลิ้มรสความหวานและขมขื่นมาด้วยกัน ฝ่าฟันทั้งร้อนและหนาวมาด้วยกัน ถึงแม้จะมีอาการป่วยไข้จนเห็นได้ชัดมานาน แต่ก็ไม่เคยทอดทิ้งผม ถึงแม้บางครั้งอาจจะทำให้ผมเจ็บปวด เพราะความเผลอไผลของผมเองแต่ในส่วนนั้นก็ทำให้ผมรู้ตัว ว่าการอยู่ด้วยกัน เราต้องคอยดูแลซึ่งกันและกัน

จนเมื่อวานนี้ก็ได้เวลาลาจากกัน เตรียมใจไว้แล้ว แม้จะดึงดันกันอยู่พักใหญ่ แต่ที่ผ่านมาผมพูดได้คำเดียวว่า "ขอบคุณ"

"ขอบคุณ" ที่อยู่กันมา
"ขอบคุณ" ที่ให้ผมได้ลิ้มรส ความอร่อย
"ขอบคุณ" ที่ไม่ได้ให้ผมเจ็บปวด และ
"ขอบคุณ" ผมจะพาคุณไปอยู่บนหลังคาตามโบราณได้ว่าไว้
"ขอบคุณ" ฟันของผม

"ฟัน" ของผมผุหมดแล้ว ผุมาหลายปีแล้ว ผมก็เห็นอยู่แต่ไม่กล้าตัดใจที่จะถอนไป เนื่องด้วยกลัวหมอฟัน หมอฟันไม่กลัวแต่กลัวชั่วขณะที่กำลังถอนฟัน มันตึงมันเมื่อยและมันเกร็งไปทั้งตัว ถอนเสร็จก็ไม่สามารถแปรงฟันไดเต็มปาก ไม่สามารถกินอะไรได้เต็มคำ แต่คงได้เวลาแล้วหละ เพราะหากปล่อยทิ้งไว้อาจจะลุกลามไปมากกว่านี้

ผมนำฟันของผมมาพิจารณาก่อนจะทิ้งบนหลังคา ตามความเชื่อโบราณว่าฟันล่างต้องทิ้งบนหลังคา ฟันบนต้องฝังลงดิน เมื่อพิจารณาดูแล้ว ฟันผมผุหมดแล้ว กลวงโบ๋เนื้อฟันไม่เหลือ แต่รากฟันยังคงแข็งแรงและขาวอวบ

สุดท้ายนี้ก็ขอ "ขอบคุณ"

วันเสาร์ที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2554

ฤดูใบยางผลัดใบ

เข้าหน้าร้อนของภูเก็ตแล้ว ปีนี้มาเร็วเหลือเกิน มาตั้งแต่ปลายเดือนกุมภาพันธ์ ฝนเพิ่งจะทิ้งช่วงเมื่อกลางเดือนธันวาคมที่ผ่านมานี้เอง



ในช่วงปีี่ที่ผ่านมา 2-3 ปีหลังนี้สภาวะอากาศต่างๆ ไม่สามารถที่จะคาดเดาได้ อย่าง 2-3 วันที่ผ่านมาภูเก็ก็มีฝนหลงหล่นมาซะงั้น แต่ชอบเพราะตกมาตอนกลางคืนทำให้เย็นชื้นถึงรุ่งเช้า

ความเพลิดเพลินอีกอย่างของการขับรถไปไหนมาไหนในช่วงนี้ คือการได้เห็นสีสันของใบยางที่กำลังร่วงโรย จากเขียนเปลี่ยนมาเป็นแสด จากแสดสดลดลงไปเป็นแดง และลาแล้งโรยราเป็นน้ำตาล ผลัดจากกิ่งไป ปล่อยต้นให้โดดเดี่ยวเปลี่ยวเปลือยไร้ใบไม้มาบดบัง

นับวันภาพอย่างนี้ในภูเก็ตยิ่งหาดูยากขึ้น จากโครงการบ้านที่ผุดขึ้นมาแทนที่สวนยางที่เคยอยู่มาหลายชั่วอายุคน ถึงแม้ราคาน้ำยางจะแพงในช่วงนี้ แต่คนภูเก็ตคงไม่ย้อนไปแตะแล้วหละ

วันพุธที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2554

เมื่อคืนภูเก็ต ฝนตกหนัก

เมื่อคืนภูเก็ตฝนตกหนัก เช้านี้อากาศจึงดีมาก ใกล้ปิดเทอมแล้ว รถราก็ไม่เยอะมาก หลังจากขับรถไปส่งภรรยาไปทำงานเรียบร้อย ผมก็มีเวลาที่ไม่รีบร้อนมาก เป็นเวลาที่ได้ดูวิวทิวทัศน์ข้างทาง ซึ่งยังพอมีวิวดีๆ ให้เห็นนอกซะจากป้ายโฆษณาต่างๆ ช่วงนี้ภูเก็ตจะเยอะไปด้วยป้ายโฆษณาสถานเสริมความงาม เยอะมากจนลายตา ทั้งสีน้ำเงิน ทั้งสีชมพู

ขับผ่านขุมน้ำใกล้กับสวนหลวงยังคงมองเห็นหมอกลอยอ้อยอิ่ง อากาศเย็นชื้นของฝนยังคงส่งผลอีก กอบัวยังพอมี ซึ่งหากเป็นเมื่อก่อนเยอะกว่านี้ และเช้านี้คงสวยกว่านี้หากยังได้เห็นบัวออกดอกสวยเต็มขุมเมือง

กลับมาถึงบ้านรดน้ำต้นไม้ให้อีกหน่อย เป็นความเคยชินส่วนตัว กระเพราหน้าบ้านกำลังแตกยอดเขียวสวย มะละกอตามก้านใบยังคงมีหยดน้ำย้อยติด วันนี้ลดน้ำไม่ต้องเยอะฝนเมื่อคืนช่วยให้ประหยัดน้ำ วันนี้คงทำงานอย่างเบิกบานใจ